vraagteken!

Wanneer je je iets afvraagt, dan volgt meestal een vraagteken, vraag je je het niet af, maar stel je het, dan blijft het vraagteken achterwege.

Ik heb gister mijn bio aangepast op twitter: ‘weten kippen dat kippen kippen heten.’ Ik heb er geen vraagteken achter geplaatst, terwijl je het als een vraag zou kunnen lezen en de meeste het ook lezen als vraag. Maar ik vraag het me niet af, ik bedoel het namelijk als metafoor. De metafoor is eigenlijk dat wij ons een ongeluk duiden en benoemen, maar dat volstrekt onduidelijk wordt wat we nu bedoelen. Dat komt ten dele omdat wij voor anderen vaak onduidelijk zijn in het overbrengen van onze informatie. Een belangrijkste obstakel hierin is de toehoorder en dat zijn wij zelf. Dat wat wij horen, lezen, of ervaren, koppelen wij graag aan onze eigen belevingswereld. Omdat degene waarmee je praat vaak op een ander level zit, komt de boodschap meer niet dan wel over. Soms hebben we een klein beetje overreding nodig, soms een heleboel, soms komt de boodschap nooit aan, soms verkeerd. 

Communiceren is dicht langs elkaar heen praten met alle blokkades die het goed interpreteren van de boodschap tegenhoudt, weten vliegen dat vliegen vliegen is. Weet je of het eten wat je eet wel het eten is dat je verwacht te eten. Is zout voor de één zoet en bitter voor de ander zuur.

Weten kippen dat kippen kippen heten.